Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Lobularia maritima & Phlomis fruticosa

fotò
fotò
Erbo-blanco

Lobularia maritima

Brassicaceae Cruciferae

Àutri noum : Bramo-fan, Pan-blanc, Erbo-dóu-serin.

Noms en français : Alysson maritime, Clypéole maritime.

Descripcioun :
Planto dóu bord de mar, mai que se plais peréu dins lis ermas, ounte, de cop que i'a, pòu crèisse à bóudre. L'erbo-blanco se recounèis eisa à si noumbróusi flour blanco, emé lou cor un pau vióulet e di quatre petalo en crous. Lou fru èi plat de 2 à 4 mm, pelous ; un cop li grano au sòu, soubro pu qu'uno membrano que laisso passa lou lume (fotò).

Usanço :
L'erbo-blanco a douna tout un fube de meno ourtouliero de tóuti li coulour. Li flour e li jóuini fueio, de sabour cousènto, podon èstre manjado en ensalado. Èi couneigudo en Espagno coume diuretico e contro lou mau-de-terro ; la planto èi peréu astringènto.

Port : Erbo
Taio : 5 à 30 (40) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Lobularia
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm
Flourido : Printèms Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mai à óutobre

Liò : Mar - Prado umido - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Lobularia maritima (L.) Desv., 1815

fotò
fotò
Sàuvi(-de-Jerusalèn)

Phlomis fruticosa

Lamiaceae Labiaceae

Noms en français : Phlomis ligneux, Sauge de Jérusalem.

Descripcioun :
La sàuvi-de-Jerusalèn, que fai partido dóu gènre Phlomis e noun pas Salvia, trachis d'aqui, d'eila, dins li roucaio e li relarg secarous. Nous vèn de la Mieterrano d'Asìo e èi souvènt plantado coume sebisso. A la primo fai un poulit bouissoun emé si gròssi flour jauno en casco. Li bratèio an la meme formo que li fueio, aquéli an un pecou que se destrìo bèn, au contro dóu tèto-lèbro o sàuvi-de-mountagno que trachis naturalamen dins nòsti colo. Coumpara emé lou tèto-lèbre.

Usanço :
En Sicilo e en Turquìo la planto sèr pèr assaboura lou manja (F. Couplan, op.cit. p. 369). D'ùni prouprieta anti-óussidanto e anti-enflamativo soun estado troubado.

Port : Aubret
Taio : 40 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Phlomis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Mars à jun

Liò : Relarg à jóuinis aubret - Roucaio - Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Phlomis fruticosa L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
RR
ges
RR
RR
ges
ges
ges

Lobularia maritima & Phlomis fruticosa

CC
CCC
RR
CCC
CC
ges
RR
ges

Coumpara Erbo-blanco emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sàuvi(-de-Jerusalèn) emé uno autro planto

fotò